بررسی شیوع ژن های SHV-1 و CTX – M-1 بتالاکتامازهای وسیع الطیف درسویه های اشریشیا کلی اسه
قیمت:500000ریال
موضوع :
بررسی شیوع ژن های SHV-1 و CTX – M-1 بتالاکتامازهای وسیع الطیف درسویه های اشریشیا کلی اسه
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
مقاومت آنتی بیوتیکی یک مسئله مهم در پزشکی می باشد. به طور قابل ملاحظه ای بسیاری از مطالعات بر روی ارگانیسم های پاتوژنی مانند سالمونلا، کلبسیلا پنومونیه واشریشیا کلی متمرکز شده اند. اشریشیا کلی روش های متنوعی از کسب وگسترش را دارد که می تواند به عنوان مخزن قابل انتقال برای مقاومت آنتی بیوتیکی استفاده شود. مطالعه شاخص های مقاومت در سویه های رایج اشریشیاکلی، اهمیت باکتریهای کمونسال در توسعه وانتشار مقاومت آنتی بیوتیکی را افزایش می دهد(1). گسترش عوامل ژنتیکی از جمله پلاسمیدها، ترانسپوزون ها واینتگرون ها یا کاست های ژنتیکی، می تواند مسئول گسترش سریع ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه وتبادل ژن های مقاومت بین پاتوژن ها و غیر پاتوژن ها وبین باکتری های گرم مثبت و گرم منفی باشد(2). بتالاکتامازها در میان ناهمگن ترین گروه آنزیم های مقاوم قراردارند. بیش از 700 بتالاکتاماز مجزا تشریح شده است(3). بتالاکتامازها، آنزیم های تجزیه کننده آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام می باشند،که به دنبال مصرف آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام ظهور یافتند(5).داروهای گروه پنی سیلین و سفالوسپورین ها از آنتی بیوتیک های می باشند که به طور وسیع مورد استفاده قرار می گیرند که در جلوگیری از سنتز دیواره سلولی باکتری ها موثر هستند که این داروها تحت عنوان داروهای بتالاکتام شناخته شده اند (6).پنی سیلیناز اولین بتالاکتاماز شناخته شده است.این آنزیم اولین بار در سال 1940 از اشریشیا کلی جداسازی گردید، در این زمان پنی سیلین هنوز به صورت متداول وارد مصارف کلینیکی نشده بود، با شناسایی ساختار حلقوی بتالاکتام واژه پنی سیلیناز به بتالاکتامازتغیر یافت(7). به علت مشکلات شناسایی تولید کننده های ESBL و تناقض در گزارش ها، تعیین شیوع درست ارگانیسم های تولید کننده های ESBL دشوار می باشد. به هر حال ارگانیسم های تولید کننده های ESBL بصورت جهانی توزیع شده اند و شیوع آنها در حال افزایش است(8). بتالاکتامازهای وسیع الطیف ((ESBLs ؛گروه ویژه ای از آنزیم های بتالاکتاماز هستند که اولین بار در سال 1980 در اروپای غربی شناسایی گردید .در اوایل دهه 1980 ورود سفالوسپورین های نسل سوم در مراکز درمانی باعث کنترل و مهار باکتری های واجد آنزیم بتالاکتاماز گردید و در سال 1983 درآلمان اولین باکتری حامل پلاسمید بتالاکتامازی دارای توانایی هیدرولیز سفالوسپورین های نسل سوم گزارش گردید .سپس آنزیم های یاد شده که توانایی هیدرولیز سفالوسپورین های نسل سوم را داشتند ESBLsنامیده شدند (7و9). تعداد زیادی از بتالاکتامازهای تا کنون شناسایی شده اند،اما آنزیم های TEM وSHV شایع ترین آنزیم های مشاهده شده در بین اعضای خانواده انتروباکتریاسه می باشند .جهش در ژن های کد کننده این بتالاکتامازها،طیف فعالیت آنزیم را به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، سفالوسپورین ها وسیع الطیف (مانند سفتازیدیم،سفوتاکسیم و سفتری آکسون)و آزترونام گسترش می دهد از این رو این آنزیم ها را بتالاکتامازهای وسیع الطیف ((Extended-Spectrum β-Lactamases =ESBLs می نامند(10). تعریف اصلی واژه ESBLsبه دلیل سوبستراهای است که توسط این آنزیم ها هیدرولیز می شوند،اما اخیرا واژهESBLs محدود به بتالاکتامازهایی می شود که توسط کلاولانیک اسید مهار می شوند و فعالیت آنرا نیز افزایش می دهند.در حالی که اکثر ژن هایESBLs گزارش شده مشتقاتی از بتالاکتامازهای TEM-1،TEM-2،SHV-1،CTX-M وOXA هستند. اما تمامی آنها توسط کلاولانیک اسید مهار می شوند(11). تایید تولید ESBLs توسط مهار با کلاولانیک اسید در بعضی از سویه ها مشکل است، نه به دلیل فعالیت گسترده بتالاکتامازها به سوبسترا های مختلف، بلکه ممکن است ارگانیسم ها حاوی مکانیسم های مقاومتی دیگری باشند که می توانند فعالیت ESBLsرا پنهان کنند. این مکانیسم هاشامل آنزیم های گروه Ampc، تغییرات در پروتئین هاو بتالاکتامازهای TEM و SHVکه در اثر جهش در ناحیه کد کنندن آنها توسط کلاولانیک اسید مهار نمی شوند(12).
