نقش دی اکسید کربن در فتوسنتز گیاهان خشکی و آبزی
فرمت : WORD تعداد صفحه :33
فتوسنتز
یکی از اختلافات عمده بین گیاهان و حیوانات در کره زمین،
توانایی گیاهان برای ساخت داخلی غذای خودشان می باشد. یک گیاه برای تولید
غذای مورد نیاز خود به انرژی حاصل از تابش آفتاب، دی اکسید کربن موجود در
هوا و آب موجود در خاک نیازمند است. اگر هر یک از این اجزاء دچار کمبود
شود، فتوسنتز یا همان تولید غذا متوقف خواهد شد. در واقع اگر هر یک از این
عوامل برای مدت زیادی قطع شود، گیاه از بین خواهد رفت.
هر گونه بافت گیاه سبز، توانایی انجام فرآیند فتوسنتز
را داراست. کلروپلاست ه در سلولهای گیاه سبز، حاوی رنگدانه های سبزی هستند
که کلروفیل نامیده می شوند و انرژی نور را به تله می اندازند. با این وجود
برگها (با توجه به ساختار بخصوصشان) عمده ترین قسمت برای تولید غذا می
باشند. بافتهای داخلی حاوی سلولهایی با مقادیر فراوان کلروپلاست می باشند؛
که در یک نظم و ترتیب خاص، به راحتی به آب و هوا اجازه جابجایی می دهند.
لایه های اپیدرمی محافظ بالایی و پایینی برگها، حاوی تعداد زیادی دهانه می
باشند که؛ از دو سلول نگهبان بخصوص در هر سمت تشکیل شده اند. سلولهای
نگهبان، جابجایی (ورود دی اکسیدکربن و خروج اکسیژن و بخار آب از برگها)
گازهای درگیر در فتوسنتز را کنترل می کنند. اپیدرمی های پایینی برگها به
طور طبیعی، حاوی بیشترین تعداد دهانه می باشند.
: تنفس
کربوهیدرات های ساخته شده در طول فرآیند فتوسنتز، تنها وقتی برای گیاه با
ارزش هستند؛ که به انرژی تبدیل شده باشند. این انرژی در فرآیند ساخت
بافتهای جدید مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیند شیمیایی که طی آن قند و
نشاستة تولید شده در فرآیند فتوسنتز، به انرژی تبدیل می شود؛ تنفس نامیده
می شود. این فرآیند مشابه سوزاندن چوب یا زغال سنگ برای تولید حرارت یا
انرژی می باشد.
