دانلود پایان نامه ارزیابی میزان تولید داروی دسفرال از سویه استرپتومایسس پیلوسوس به روش بیولوژیک

جزئیات کامل :

عنوان کامل : ارزیابی میزان تولید داروی دسفرال از سویه استرپتومایسس پیلوسوس به روش بیولوژیک

تعداد صفحات : 174

دسته : پزشکی ، مهندسی شیمی

مقدمه            

چه قدر زیبا و شاعرانه است که انسان به نوای دلنواز عاشقانه‌ای که در دل موجودات زنده نواخته می شود گوش دهد. تمام پدیده های هستی که زائیده اراده و مشیت الهی هستند منظر شناخت خداوند قادرند و چه با شکوه است علمی که انسان طالب معرفت را به سرچشمه شناخت این پدیده ها راهنمایی کند.

چشم دل بازکن که جان بینی                                                آنچه نادیدنی است آن بینی

امروزه عرصه ای از حیات بشری را نمی توان یافت که تأثیر مثبت از بیوتکنولوژی نداشته باشد. کلمه بیوتکنولوژی که از دو بخش بیو (به معنی زندگی و موجودات زنده) و تکنولوژی (به معنای هنر بشر در استفاده از علم) تشکیل شده است  بطور کلی بیوتکنولوژی به مفهوم استفاده از موجودات زنده، اندام ها و سلولهای آنها برای تولید یک فرآورده با خدمات با ارزش اقتصادی به منظور بهبودرفاه بشر می باشد. بعبارت دیگر بیوتکنولوژی دانشی است که در رابطه با استفاده از موجودات و متابولیتهای آنها جهت تولید فرآورده های مختلف دارویی، غذایی، شیمیایی و غیره در مقیاس صنعتی بحث می کند.

سرآغاز بیوتکنولوژی به ده هزار سال پیش برمی گردد. روند تکاملی بیوتکنولوژی در طی هزاران سال شکل گرفته است، ولی بیوتکنولوژی مدرن در اواسط دهه 70 متولد شد. از همان آغاز، بیوتکنولوژی در قالب مهندسی شیمی توسعه یافت، از این رو با توسعه ی فرآیندهای صنعتی، گستردگی بیشتری پیدا کرد. بیوتکنولوژی از تکنیکهای مختلف ژنتیک، میکروبیولوژی کاربردی، شیمی، بیو شیمی، بیو لوژی، مهندسی فرآیند و غیره تشکیل می‌شود.

ابزار توانمند بیوتکنولوژی در پزشکی، کشاورزی، حفاظت از محیط زیست انقلاب عظیمی را بوجود آورد و امیدی برای حل بسیاری از مشکلات حاد بشر در سده بیست و یکم است.

بیوتکنولوژی علمی است که بهترین راه برای یافتن علت بیماری ها و درمان آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد بطوری که در زمینه بهداشت تحولی عظیم ایجاد کرده است. انتقال وبیان ژنهای موجودات زنده و نوترکیبی آنها در آزمایشگاه به تولید محصولاتی که در پیشگیری و تشخیص و درمان بیماری ها کاربرد دارند از مهمترین عرصه های بکارگیری این دانش در توسعه ارتقاء سلامت و بهداشت جامعه و کنترل بیماری های عفونی و غیر عفونی می باشد. تشخیص دقیق و سریعتر بیماریها از جمله ناهنجاریهای ژنتیک و غربالگری از آنها، تشخیص پیش از تولد،استفاده از سلولهای بنیادین و سلولهای پایه و جنینی در مطالعات پایه و کاربردی پزشکی، تولید داروهای نوترکیب، تشخیص هویت، xenotransplantation  با استفاده از حیوانات برای تولید بافت و اندام های مورد نیاز انسان، ژن درمانی و درمان بسیاری از بیماریهای صعب العلاج و تولید پروبیوتیک ها، بهبود کیفیت مواد غذایی و از همه مهم تر درک فرآیندهای زیستی عوامل بیماری زا، مکانیزم عمل آنها و تدبیر راهبردهای جدید بهداشت و درمان، تنها تعدادی از کارهای بیوتکنولوژی در عرصه بهداشت و پزشکی است.

چکیده 
دسفری اکسامینB،‌ تنها سیدروفوری است که فرم مزتیله آن (نمک متان سولفونات دسفری اکسامین B) با نام تجاری دسفرال جهت درمان بیماران تالاسمی، به منظور شلاته کردن بار اضافی آهن، استفاده می گردد.
به همین منظور جهت تولید دسفری اکسامین B، از سویه استرپتومایسس پیلوسوس استفاده گردید و سویه مربوطه در محیط کشت Soy bean کشت داده شد و دسفری اکسامین آن بوسیله استفاده از محلول فنل- کلروفرم و اتر استخراج گردید. به منظور طراحی این سیستم بیولوژیکی و افزایش بهره برداری از محصول مذکور از منابع کربن و نیتروژن مختلف استفاده گردید و تاثیر هر یک بر میزان دسفری اکسامین تولیدی بررسی شد. چنانچه مشاهده گردید که اسید آمینه ترئونین، افزایش قابل ملاحظه ای بر دسفری اکسامین تولیدی از سویه مذکور دارد و مقدار %125/0 ترئونین، در محیط کشت Soy bean، بسیار مطلوب می باشد. از طرفی اثر ویتامین تیامین (B1)بررسی گردید و مشاهده شد که تاثیر مثبت بر دسفر اکسامین تولیدی دارد و در رده بعد از اسید آمینه ترئونین قرار می گیرد. همچنین اثر اسید آمینه لوسین نیز بر تولید دسفری اکسامین مثبت بوده و در رده بعد از ویتامین تیامین (B1) قرار می گیرد.
در ایـن تحقـیق از شلاته کننـده های کاتیونی EDTA، 8-hydroxyquinoline  در محـیط کشت Soy bean استفاده شد و مشاهده گردید که شلاته کننده های مذکور اثر منفی بر تولید دسفری اکسامین  دارند در نتیجه، کاتیونها، اثر مثبت بر افزایش میزان دسفری اکسامین تولیدی خواهند داشت به همین منظور مواد معدنی مختلف از جمله اثر
CaCl2.2H2O,MgSO4.7H2O,ZnSO4.7H2O, MnCl2, FeSO4.7H2O
و همچنین  اثرCaCl2.2H2O,MgSO4.7H2O به طور همزمان در محیط کشت Soy bean بررسی گردید.
در این تحقیق نتایج مطلوبی بدست آمد، بطوری که کلسیم (بصورت CaCl2.2H2O) اثر قابل ملاحظه‌ای بر افزایش میزان دسفری اکسامین تولیدی از سویه مذکور دارد و مقدار  8/2، و  2، CaCl2.2H2O سبب افزایش قابل توجهی بر میزان محصول مذکور می گردد. و بدین ترتیب تاثیر مثبت کلسیم، بر تولید دسفری اکسامین مشخص گردید.
در این آزمایشات تاثیر مثبت روی، منیزیم و منگنز بر دسفری اکسامین تولیدی آشکار گردید بطوری که غلظت   2-10 × 4/0، ZnSO4.7H2O و   6/0، MgSO4.7H2O و   2، MnCl2 سبب افزایش تولید دسفری اکسامین شد.
از طرفی استفاده همزمان CaCl2.2H2O,MgSO4.7H2O در محیط کشت Soy bean اثر منفی بر تولید دسفری اکسامین را نشان داد.
همچنین بررسی ها در مورد آهن (بصورت FeSO4.7H2O)‌ نشان داد که افزایش غلظت آهن، سبب کاهش میزان دسفری اکسامین تولیدی گردید.
و اینگونه با استفاده از منابع نیتروژن و مواد معدنی مختلف بهینه سازی محیط کشت انجام گرفت و تولید دسفری اکسامین از سویه استرپتومایسس پیلوسوس به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافت.
در این تحقیق، پروتئاز تولیدی از سویه استرپتومایسس پیلوسوس نیز بوسیله روش لوری (Lowry) اندازه گیری شد و اثر روی بصورت ZnSO4.7H2Oو آهن بصورت FeSO4.7H2O نیز بررسی گردید و مشاهده شد که افزایش غلظت روی، سبب افزایش پروتئاز تولیدی، از سویه مذکور گردید.

جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید